در این مطلب در مورد آزمایش و دارو سرطان و آزمایش سرطان خون ، دارو سرطان خون اماده کردیم
تشخیص سرطان با آزمایش خون
یکی از ساده ترین و پیش پا افتاده ترین تست های آزمایشگاهی آزمایش خون می باشد که به وسیله آن می توان به بسیاری از بیماریها و وضعیت فرد پی برد.یکی از این تست های ساده تست CBC یا همان شمارش گلبولها ی قرمز می باشد. این تست همه آزمایشگاهها به طور روتین و روزانه انجام می شود.
اولین موردی که در CBC اندازه گرفته میشود، تعداد گلبولهای سفید خون در هر میلیمتر مکعب میباشد. این تعداد اهمیت خاصی در ارزیابی وضعیت این گویچهها در خون دارد. گفته میشود که تعداد طبیعی گلبولهای سفید ۴۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ سلول در میلیمتر مکعب است و کاهش یا افزایش تعداد آنها میتواند نشان دهندة بیماریهای خاصی باشد. به عنوان مثال در عفونتها، برخی سرطانها و بیماریهای التهابی، تعداد سلولهای سفید خون به بالاتر از ۱۰۰۰۰ میرسد. از سوی دیگر، ضعف دستگاه ایمنی و نارسایی مغز استخوان در تولید سلولهای سفید خون موجب میگردد که تعداد کلی سلولهای سفید خون به کمتر از ۴۰۰۰ برسد. با این حال، با توجه به تعدد ردههای مختلف سلولهای سفید، بهتر است کم و زیاد شدن تعداد متعلق هر رده را معیار تشخیصهای خود قرار دهیم. فرض کنید شمارش گلبولهای سفید فردی ۹۰۰۰ باشد و ۹۰% این سلولها نوتروفیل باشند، با ضرب کردن این دو عدد در یکدیگر مشخص میگردد که ۸۱۰۰ نوتروفیل در هر میلیمتر مکعب خون این فرد وجود دارد. در صورتی که با همین شمارش گلبولی و نسبت ۴۰% ، تعداد نوتروفیلهای فرد ۳۶۰۰ عدد خواهد بود. حال به کاهش یا افزایش چند ردة سلولی سفید توجه کنید:
۱- نوتروپنی: یعنی تعداد نوتروفیلهای خون کمتر از ۱۵۰۰ عدد در هر میلیمتر مکعب بشود. هرگاه این تعداد به کمتر از ۵۰۰ برسد در اصطلاح گفته میشود که فرد دچار «آگرانولوسیتوز» شده است. بیماریهایی مانند حصبه، تب مالت، ولوسمی حاد میتوانند باعث نوتروپنی در فرد شوند. به دنبال شیمیدرمانی یا مصرف برخی داروها نیز احتمال میرود که فرد دچار نوتروپنی شود.
۲- نوتروفیلی: عکس حالت فوق را نوتروفیلی میگویند. به عبارت دقیقتر افزایش نوتروفیلهای خون به رقمی بالاتر از ۱۰۰۰۰عدد در میلیمتر مکعب نوتروفیلی گفته میشود. این وضعیت در چندین حالت طبیعی نیز ایجاد میشود و جای نگرانی خاصی ندارد (به دنبال ورزش، در اثر درد، با مصرف سیگار، در حاملگی و زمان تخمکگذاری). در بیماریهای عفونی و التهابی نیز مقدار این ردة سلولی بالا میرود که آن نیز قابل پیشبینی است. دست آخر، برخی بیماریهای سرطانی از جمله لوسمی حاد و مزمن میتوانند موجب نوتروفیلی شدید در فرد شوند.
۳- مونوسیتوز: هرگاه تعداد مونوسیتهای خون بالاتر از ۷۵۰ برسد، یعنی مونوسیتوز در فرد ایجاد شده است. این وضعیت در بیماریهای روماتیسمی، عفونی، بدخیم (مانند لوسمی و لنفوم). و گوارشی (مانند بیماریهای التهابی روده و سوء جذب) مشاهده میگردد.
۴- لنفوسیتوز: به بالا رفتن تعداد مطلق لنفوسیتهای از عدد ۴۰۰۰ در هر میلیمتر مکعب، لنفوسیتوز گفته میشود. علاوه بر بیماریهای عفونی که میتواند موجب افزایش این ردة سلولی گردد، لوسمیهای لنفوسیتی و لنفوم نیز ممکن است موجب لنفوسیتوز گردند. مونونوکلئوز عفونی نیز از دیگر علل لنفوسیتوز میباشد.
۵- ائوزینوفیلی: یعنی تعداد مطلق ائوزینوفیلهای خون بالاتر از ۵۰۰ در هر میلیمتر مکعب خون برسد. این وضعیت نیز علل بسیار متنوعی دارد که چند نمونه از آنها ذکر میگردد: آلرژیهای مختلف، آسم، سرطان (از جمله لوسمی)، بیماریهای پوستی، بیماریهای انگلی، بیماریهای کلاژن (یا بافت همبند)
دارو انواع سرطان خون
- تشخیص و درمان سرطان خون لوسمی
ممکن است پزشکتان برای مشخص شدن اینکه سرطان دارید یا نه برای شما آزمایش کامل خون (CBC) تجویز نماید. این آزمایش می تواند مشخص نماید که تعداد سلول های خون را مشخص کرده و درصورت میزان زیاد سلول این موضوع را نشان دهد. تعداد زیاد سلول سفید، یا تعدا بسیار کم سلول قرمز یا پلاکت می تواند نشانه ابتلا به سرطان خون باشد.اگر نتیجه ابتلای شما به لوسمی مثبت بود پزشکتان از یک آزمایش برداشتن بافت استخوا (بافت برداری یا biopsy) برای مشخص کردن نوع سرطان استفاده می کند.
درمان سرطان خون لوسمی بسته به سن، سلامت عمومی و نوع لوسمی متفاوت می باشد. پزشکتان ممکن است برای درمان شما از ترکیبی از درمان های مختلف شامل شیمی درمانی، درمان بیولوژیکی، رادیوتراپی و یا پیوند سلول های بنیادی استفاده نماید. برای افراد مبتلا به لوسمی حاد اغلب بدلیل سرعت رشد سرطان از شیمی درمانی استفاده می شود. اکثر افراد مبتلا به سرطان خون لوسمی حاد به درمان سریعا واکنش نشان می دهد.
- تشخیص و درمان سرطان خون لنفوم
پزشک برای تشخیص ابتلای شما به این نوع سرطان نیاز به آزمایش برداشتن بافت غدد لنفاوی ( lymph node biopsy) دارد. آزمایش های بیشتر برای مشخص کردن مراحل بیماری شامل آزمایش خون، نمونه برداری از بافت استخوان و … انجام می شوند. همچنین برای مشخص کردن میزان پخش شدن این سرطان نیز آزمایش هایی انجام می شود. تصمیم گیری برای درمان این بیماری بعد از انجام این آزمایش ها و با نظر پزشک انجام می گیرد.
بیماری سرطان خون لنفوم هوچکین یکی از درمان پذیرترین انواع سرطان ها می باشد. درمان سرطان لنفوم می تواند شامل شیمی درمانی، شیمی درمانی بهمراه رادیوتراپی، درمان بیولوژیکی و پیوند سلول های بنیادی می شود.
اگر مبتلا به میلوما هستید، درمان های بسیاری برای شما وجود دارد که سرعت رشد سلول ها را کاهش داده و درد استخوان ها، خستگی و سایر علایم بیماری را کاهش می دهد. نوع درمان بسته به سلامت عمومی شما، نوع و مرحله بیماری متفاوت می باشد. روش های درمانی در دسترس برای درمان میلوما شامل:
شیمی درمانی
تنظیم کننده های سیستم ایمنی (Immunomodulators)
داروهای کم خونی
رادیوتراپی
پیوند سلول های بنیادی